بررسی روند تغییرات پارامتر دما در ایستگاه شهرکرد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی مقطع دکتری دانشگاه شهرکرد

2 عضو هیئت علمی دانشگاه شهرکرد

چکیده

دراین پژوهش روند  دماهای بیشینه، کمینه و متوسط درایستگاه شهرکرد در دوره زمانی 1392-1363بررسی شده‌است. این ایستگاه در سال 1381 به محل فرودگاه شهرکرد تغییر مکان داده شد که از لحاظ استقرار دارای جابه‌جایی ناچیزی بود. معنی‌داری روند دما با مقایسه میانگین دو نیمه متوالی، آزمون من-کندال و آزمون گرافیکی من-کندال و تحلیل روند در مقیاس ماهانه، فصلی و سالانه انجام شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین دو نیمه متوالی بیانگر این بود که در پانزده سال دوم نسبت به پانزده سال اول، متوسط کمینه دما81/0- کاهش و بیشینه دما 98/0 افزایش داشتند. بر اساس آزمون من-کندال بیشینه دما در ماه‌های اسفند و مهر‌ روند معنی‌دار افزایشی رانشان می دهد. هر سه روش تأیید کردند که بیشینه دما سالانه در ایستگاه شهرکردروند افزایشی دارد ولی روندی معنی‌داری را در متوسط دمای سالانه نشان نداند.آزمون گرافیکی من-کندال روند معنی‌دار کاهشی را برای متوسط دمای کمینه سالانه  تایید کرد. همچنین نتایج آزمون من-کندال نشان داد که بیشینه دما در تمامی فصل‌ها دارای روند غیر‌ معنی‌دار افزایشی و کمینه دما روند غیرمعنی‌دار کاهشی را دارد.
واژه‌های کلیدی: آزمون من-کندال، ایستگاه شهرکرد، دما، روند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An Investigation of trends in temperature in Shahrekord station

نویسندگان [English]

  • Zainab Ahmadimoghadam 1
  • Mohammad Reza Nouri 2
چکیده [English]

In this study, maximum, minimum and mean temperature trends were investigated inShahrekord station from 1984 to 2013. Shahrekord station was transferred to the new[A1]  location of airport in 2001 but this displacement was inconsiderable. The statistical significationof temperature trend was evaluated by three methods, comparing the mean of two sequential half, Mann-Kendall test and sequential Mann-Kendall test in the terms of monthly, quarterly and annually. The results of comparing the mean of two sequential half showed that from 1984 to 1998, the mean minimum temperature reduced about -0.81 and the mean maximum temperature increased about 0.98in comparing the results from1999 to 2013.According to Mann-Kendall test, the maximum temperature shows significant increasing trend in March and October. These three methods confirmed that maximum annual temperature increased in Shahrekord station but the trend in mean annual temperature was not significant. Graphical Mann-Kendall test revealed significant decreasing trend in average of annual minimum temperature. Also, by using Mann-Kendall test it has been shown that there is an insignificant increasing trend in maximum temperature and insignificant decreasing trend for minimum temperature in all seasons.



 [A1]

کلیدواژه‌ها [English]

  • :Mann-Kendall test
  • Shahrekord synoptic station
  • Temperature
  • Trend
1. احمدی، ف. زمانی احمدمحمودی، ر. رادمنش، ف. و امیر رضائیه، ع.ر. 1394. بررسی وقوع تغییرات اقلیمی در حوضه‌های آبریز با استفاده از تحلیل ایستایی و روند (منطقه مورد مطالعه: حوضه آبریز ارمند)، نشریه پژوهش­های حفاظت آب و خاک،جلد بیست و دوم، شماره پنجم، صفحات 62-45.
2. سبزی‌پرور، ع.ا. و شادمانی م. 1390. تحلیل روند تبخیر و تعرق مرجع با استفاده از آزمون من-کندال و اسپیرمن در مناطق خشک ایران، نشریه آب و خاک، جلد 25، شماره 4، صفحات 834-823..
3. شیرغلامی، ه. و قهرمان، ب.1384. بررسی روند تغییرات دمای متوسط سالانه در ایران، مجله علمی پژوهشی علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی،سال نهم، شماره 1. صفحات 23-9.
4. طاوسی، ت. رخشانی، ز. و فیروزی، ف. 1393. تحلیل روند تغییرات بیشینه و کمینه دمای فصلی و سالانه استان فارس با استفاده از روش‌های ناپارامتری، مجله علمی ترویجی نیوار سازمان هواشناسی کشور، دوره 38، 87-86، صفحات 38-29.
5. طاوسی، ت. ثریا، م. و راحتی، ز.1389. بررسی روند دمای ماهانه شهر زاهدان، مجموعه مقالات چهارمین کنگره بین المللی جغرافیدانان جهان اسلام، 25 و 27 فروردین سال 1389، زاهدان.
6. طباطبایی، س.ع. و حسینی، م. 1382. بررسی تغییر اقلیم در شهر سمنان بر اساس بارش ماهانه و متوسط دمای ماهانه، سومین کنفرانس منطقه‌ای و اولین کنفرانس ملی تغییر اقلیم. صفحات 98-91.
7. عزیزی، ق. کریمی، م. سبک‌خیز، ز. 1384. روند دمایی چند دهه اخیر ایران و افزایش ‌CO2 جو،نشریه علوم جغرافیایی دانشگاه تربیت معلم تهران، شماره 5.
8. علیجانی، ب. محمودی، پ. سلیقه، م. و ریگی چاهی ا.ب. 1390. بررسی تغییرات کمینه‌ها و بیشینه‌های سالانه دما در ایران، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال 26، شماره سوم، صفحات 122-102.
9. منتظری، م.1393. واکاوی زمانی مکانی دماهای سالانه‌ی ایران طی دوره 2008-1961، فصلنامه جغرافیا و توسعه، سال دوازدهم، شماره36، صفحات 228-209.
10. Brunetti M., Buffoni L., Maugeri M., Nanni T. 2000. Trends of minimum and maximum Daily Temperatures in Italy from 1865 to 1996.
11. Tabari H., Marofi S., Aeini A., Hosseinzadeh Talaeea P., and Mohammadi K. 2011. “Trend analysis of reference evapotranspiration in the western half of Iran”, Agr. Forest Meteorol, 151 (2): 128-136.
12. Yue S., Pilon P., and Cavadias G. 2002. Power of the Mann-Kendall and Spearman’s tests for detecting monotonic trends in hydrological series, Journal of hydrol, 259:254-271.
13. Kahya E., and Kalayci S. 2004. Trend analysis of streamflow in Turkey, Journal of Hydrol, 289:128-144.
14. Li, Z.L, Xu, Z.X., Li, J.Y and Li, Z.J. 2008. Shift trend and step changes for runoff time series in the Shiyang River basin, northwest China. Hydrological Processes 22: 4639-4646.
15. Yaning C., Changchun X., Xingming H., Weihong L., Yapeng C., Chenggang Z., and Zhaoxia Y. 2009. Fifty-year climate change and its effect on annual runoff in the Tarim River Basin, China. Quaternary International 208:53-61.
16. Gellens D. 2000. Trend and Correlation Analysis of k-Day Extreme Precipitation over Belgium. Theoretical and Applied Climatology, 66:117-129.