راضیه پهلوان؛ محمد مرادی؛ سحر تاجبخش؛ مجید آزادی؛ مهدی رهنما
چکیده
در این تحقیق شبیه‌سازی عددی دو رخداد مه فرارفتی و تابشی در فرودگاه اردبیل در ژانویه 2015 با استفاده از برونداد مدل میان مقیاس WRF و الگوریتم دید SW99 برای پیش‌بینی دید افقی انجام شد. برای بررسی حساسیت پیش‌بینی مه به طرحواره لایه مرزی سیاره‌ای (PBL)، از 6 طرحواره‌ی YSU، MYJ، ACM2، MYNN2.5، MYNN3 و QNSE استفاده شد. نتایج نشان داد که شبیه‌سازی این دو رخداد ...
بیشتر
در این تحقیق شبیه‌سازی عددی دو رخداد مه فرارفتی و تابشی در فرودگاه اردبیل در ژانویه 2015 با استفاده از برونداد مدل میان مقیاس WRF و الگوریتم دید SW99 برای پیش‌بینی دید افقی انجام شد. برای بررسی حساسیت پیش‌بینی مه به طرحواره لایه مرزی سیاره‌ای (PBL)، از 6 طرحواره‌ی YSU، MYJ، ACM2، MYNN2.5، MYNN3 و QNSE استفاده شد. نتایج نشان داد که شبیه‌سازی این دو رخداد مه به فرآیندهای لایه مرزی سیاره‌ای حساس است. همچنین به دلیل ارتباط پیش‌بینی مه به کمیت‌های دما، دمای نقطه شبنم، نم نسبی و سرعت باد، حساسیت شبیه‌سازی این متغیرها نیز به طرحواره‌های PBL مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شبیه‌سازی مه فرارفتی با بیشتر طرحواره‌های PBL با موفقیت انجام شد و طرحواره‌های YSU، ACM2 و MYNN2.5 عملکرد بهتری در شبیه‌سازی مه فرارفتی داشتند. طرحواره QNSE در شبیه‌سازی مه فرارفتی موفق نبود. در شبیه‌سازی مه تابشی، بیشتر طرحواره‌های PBL قادر به شبیه‌سازی نم نسبی مورد نیاز برای تشکیل مه در زمان رخداد مه نبودند و چند ساعت قبل از شروع رخداد مه تابشی، مدل WRF با بیشتر طرحواره‌ها کاهش دید ناشی از رخداد مه را شبیه‌سازی کرد. به طور کلی طرحواره‌های QNSE و MYJ نسبت به طرحواره‌های دیگر عملکرد ضعیف‌تری در شبیه‌سازی دما، دمای نقطه شبنم، نم نسبی و سرعت باد داشتند.
