مدل سازی و پیش بینی عددی
سکینه خان سالاری؛ مجید آزادی
چکیده
در این مطالعه، به بررسی تاثیر تفکیک افقی و قائم مدل WRF بر پیش‌بینی بارش پرداخته شده است. بدین منظور، شبیه‌سازی بارش‌های سنگین رخ داده در منطقه غرب ایران با استفاده از داده‌های GFS به عنوان شرایط مرزی و اولیه در مدل پیش‌بینی عددی میان‌مقیاس WRF و با پیکربندی ارائه شده در جدول 1 با دو تفکیک افقی و چهار ترکیبِ متفاوت در موقعیت و تعداد ترازهای ...
بیشتر
در این مطالعه، به بررسی تاثیر تفکیک افقی و قائم مدل WRF بر پیش‌بینی بارش پرداخته شده است. بدین منظور، شبیه‌سازی بارش‌های سنگین رخ داده در منطقه غرب ایران با استفاده از داده‌های GFS به عنوان شرایط مرزی و اولیه در مدل پیش‌بینی عددی میان‌مقیاس WRF و با پیکربندی ارائه شده در جدول 1 با دو تفکیک افقی و چهار ترکیبِ متفاوت در موقعیت و تعداد ترازهای قائم انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد در روزهایی که شدت بارش رخ‌داده قابل توجه است، با افزایش تفکیک افقی نتایج شبیه‌سازی بارش بهبود می‌یابد. اما اگر مقدار بارش قابل توجه نباشد میانگین نتایج شبیه‌سازی با افزایش تفکیک افقی اجرای مدل تغییر چندانی را نشان نمی‌دهد. همچنین افزایش تفکیک مدل در راستای قائم لزوما منجر به افزایش مهارت پیش‌بینی بارش نمی‌شود و گاهی منجر به فراپیش‌بینی نیز می‌شود. به طور کلی با افزایش تفکیک قائم در بالای لایه ذوب مهارت پیش‌بینی افزایش می‌یابد. همچنین افزایش تفکیک قائم در لایه زیرین وردسپهر تنها در بارش‌های سنگین منجر به افزایش مهارت پیش‌بینی می‌گردد. بنابراین تاثیر افزایش تفکیک مدل بر مهارت پیش‌بینی به شدت به موقعیت افزایش ترازها و شدت بارش بستگی دارد. علاوه بر این روابط جداسازی عامل‌هایِ موثر در بالای لایه ذوب و لایه زیرینِ لایه ذوب نشان می‌دهد که با افزایش تفکیک مدل در سرتاسر لایه وردسپهر، به‌طور کلی مهارت پیش-بینی در حالت میانگین کاهش می‌یابد. این مطلب به علت برهمکنش منفیِ فرآیندهای موثر در وردسپهر زیرین و فرآیندهای خردفیزیکی بالای لایه ذوب است.
