مجید چراغعلی زاده؛ رسول همتی؛ سجاد عسگری
چکیده
پژوهش حاضر به منظور ارزیابی اثرات محتمل تغییر اقلیم بر روند تغییرات دماهای حدی بیشینه در سه مقیاس نقطهای (ایستگاه های هواشناسی همدیدی)، ناحیه ای (10منطقه جغرافیایی از ایران) و میانگین منطقه ای در سه دوره اقلیمی آتی نزدیک ، میانی و دور تا پایان قرن بیست و یکم نسبت به دوره اقلیمی پایه (2005-1986) است. در این تحقیق از خروجیهای ریزمقیاس شده ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور ارزیابی اثرات محتمل تغییر اقلیم بر روند تغییرات دماهای حدی بیشینه در سه مقیاس نقطهای (ایستگاه های هواشناسی همدیدی)، ناحیه ای (10منطقه جغرافیایی از ایران) و میانگین منطقه ای در سه دوره اقلیمی آتی نزدیک ، میانی و دور تا پایان قرن بیست و یکم نسبت به دوره اقلیمی پایه (2005-1986) است. در این تحقیق از خروجیهای ریزمقیاس شده مدل جهانی CNRM-CM5 از مجموعه مدلهای CMIP5 تحت سناریوهای RCP استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد، میانگین سالانه دمای بیشنه ایران در اقلیم های آتی نزدیک ، میانی و دور تحت دو سناریو RCP4.5 و RCP8.5 به ترتیب 7/0و 7/0؛ 2/1 و 7/1 ؛9/1 و 9/3 درجه سلسیوس نسبت به دوره اقلیمی پایه احتمالا افزایش خواهند داشت. در بین مناطق مختلف جغرافیایی ایران، بیشترین شدت افزایش دمای بیشینه در اقلیم آتی نسبت به دوره اقلیمی پایه مربوط به مناطق زاگرس و کمترین آن مربوط به مناطق سواحل خزر است.