محمد سلیقه؛ مهری اکبری؛ فهیمه شاکری
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تحولاتی است که در نیوار باعث ایجاد پدیده مخاطره‌آمیز تگرگ می‌شود. این تحولات شامل تحولات دینامیکی و حرارتی است. در پیش‌بینی‌های اقلیمی، شاخص‌های متفاوتی برای ارزیابی پایداری و ناپایداری اتمسفر که عامل ایجاد تگرگ است بکار گرفته می‌شود. شاخص‌های مورد مطالعه در این پژوهش عبارتند از: SHOW ،Thomson، K، BI، RI، JEFF، ...
بیشتر
هدف از این پژوهش بررسی تحولاتی است که در نیوار باعث ایجاد پدیده مخاطره‌آمیز تگرگ می‌شود. این تحولات شامل تحولات دینامیکی و حرارتی است. در پیش‌بینی‌های اقلیمی، شاخص‌های متفاوتی برای ارزیابی پایداری و ناپایداری اتمسفر که عامل ایجاد تگرگ است بکار گرفته می‌شود. شاخص‌های مورد مطالعه در این پژوهش عبارتند از: SHOW ،Thomson، K، BI، RI، JEFF، Boyden، DCI، KO، SOI. دوره مورد مطالعه سال‌های 1980 تا 2010 می‌باشد. دراین پژوهش مشخص شد هنگامی که تگرگ در مشهد رخ می‌دهد؛ شاخص‌های ناپایداری، بویژه در بعدازظهرها، تشدید شده است. و نتایج بدست آمده از کل شاخص‌ها وقوع ناپایداری شدید جوی در حد طوفان تندری در مشهد را مورد تأیید قرار می‌دهد. بررسی نمودارهای نحوه تغییرات پارامترهای هواشناسی در روزهای وقوع تگرگ و روز قبل از آن، نشان دهنده کاهش دما، فشارهوا و افزایش رطوبت نسبی و دمای نقطه شبنم است. بیشترین فراوانی وقوع تگرگ طی ساعات 9 تا 13 UTC)) در منطقه مورد مطالعه رخ داده است. همچنین بیشترین فراوانی این پدیده در ماه‌های مارس تا می مشاهده شده است. بررسی الگوهای سینوپتیکی نشان داد که در تراز 500 هکتوپاسکال ریزش تگرگ در مشهد در اثر تشکیل و تقویت زبانه کم ارتفاع، واگرایی سطوح میانی ورد سپهر و ناپایداری ناشی از ریزش هوای سرد می‌باشد. در تراز دریا، تقویت کم‌فشار و نفوذ هوای گرم به منطقه بوده است.
