لیلا امینی؛ حسینعلی نریمانی؛ مینا معتمدی؛ اکرم پرنده خوزانی
چکیده
چکیدهیکی از تبعات تغییرات اقلیمی، کمبود آب شیرین و به تبع آن تخریب سرزمین یا بیابان‌زایی، افزایش فرسایش بادی و وقوع طوفان‌های گرد و غبار می‌باشد. هرچند با اجرای عملیات بیابان زدایی، سعی در کنترل اثرات مخرب طوفان‌های گرد و غبار می‌شود ولی شناسایی علل وقوع فرسایش، پراکنش زمانی طوفان‌ها و جانمایی پهنه‌های شروع طوفان‌ها، می‌تواند ...
بیشتر
چکیدهیکی از تبعات تغییرات اقلیمی، کمبود آب شیرین و به تبع آن تخریب سرزمین یا بیابان‌زایی، افزایش فرسایش بادی و وقوع طوفان‌های گرد و غبار می‌باشد. هرچند با اجرای عملیات بیابان زدایی، سعی در کنترل اثرات مخرب طوفان‌های گرد و غبار می‌شود ولی شناسایی علل وقوع فرسایش، پراکنش زمانی طوفان‌ها و جانمایی پهنه‌های شروع طوفان‌ها، می‌تواند در اثربخشی پروژه‌ها و کاهش خسارات ناشی از بروز طوفان‌ها موثر باشد. در همین راستا، این پژوهش با هدف شناخت عوامل جوی موثر در فعالیت کانون‌های گرد و غبار با منشا داخلی استان اصفهان انجام شد. با علم بر وجود کانون‌های داخلی و محل آنها ، تاریخ وقوع گرد و غبارهای محلی، شدید و کوتاه مدت در محل کانون‌ها، مورد بررسی همدیدی -دینامیکی وترمودینامیکی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شرایط همرفتی در این موارد نقش به سزایی داشته وتشخیص وقوع خیزش چنین گرد و غبارهای داخلی با توجه به بازه زمانی وقوع و محلی بودن، نیاز به اطلاعات ترمودینامیکی به ویژه شاخص‌های cin, cape, TT, ki, ko, li و ابزاری مانند نمودار اسکیوتی دارد .همچنین با توجه به مقیاس این پدیده‌ها، نقشه‌های همدیدی کمک زیادی نمی‌کند و خروجی مدل‌های خرد مقیاس از جمله wrf ، تصاویر ماهواره و در صورت دسترسی رادار مورد نیاز است .
هواشناسی
لیلا امینی؛ مجید بیجندی؛ اعظم باقری؛ پریسا ابونصر شیراز
چکیده
پدیده آلودگی هوا در چند ساله اخیر بعد از خشک شدن زاینده رود، دومین معضل زیست محیطی شهر اصفهان شد که حاصل افزایش جمعیت، گسترش شهرنشینی، توسعه حمل و نقل، افزایش فعالیتهای صنعتی و مصرف سوخت بوده است. بررسی وضعیت کیفیت هوا در ایستگاه هواشناسی اصفهان در سال 1395 نشان دهنده آن است که 32 روز هوای پاک (9 درصد)، 243 روز هوای سالم (66 درصد)، 62 روز ناسالم ...
بیشتر
پدیده آلودگی هوا در چند ساله اخیر بعد از خشک شدن زاینده رود، دومین معضل زیست محیطی شهر اصفهان شد که حاصل افزایش جمعیت، گسترش شهرنشینی، توسعه حمل و نقل، افزایش فعالیتهای صنعتی و مصرف سوخت بوده است. بررسی وضعیت کیفیت هوا در ایستگاه هواشناسی اصفهان در سال 1395 نشان دهنده آن است که 32 روز هوای پاک (9 درصد)، 243 روز هوای سالم (66 درصد)، 62 روز ناسالم برای گروه‌های حساس جامعه (17 درصد) و 29 روز ناسالم برای عموم افراد جامعه (8 درصد) بوده است. با مقایسه شاخص آلایندههای مختلف در این سال مشخص شد که ذرات معلق با قطر کمتر از 5/2 میکرون با قرار گرفتن در وضعیت نامطلوب به مدت 85 روز، آلاینده اصلی این ایستگاه است. در طی سال 95 بالاترین مقدار شاخص کیفیت هوا در 25 آبان بوده که شاخص به 176 رسید، آلاینده مسئول در این روز PM2.5 بود که میانگین غلظت 24 ساعته آن به 103 میکروگرم بوده است. پاکترین روز سال 95، یکم و دوم آذر ماه با شاخص 29 در هر دو روز بود. در 86 درصد (316 روز) از سال 95، آلاینده ذرات معلق با قطر کوچکتر از 5/2 میکرون آلاینده شاخص شهر بوده است. 8 درصد (29 روز) از روزهای سال، آلاینده مسئول، ازن سطح زمین و آلاینده دی اکسید نیتروژن در 6 درصد (22 روز) از سال 95 به عنوان آلاینده مسئول بوده است. بیشترین روزهای آلوده به ترتیب در ماه‌های دی (20 روز)، آبان (15 روز) و آذر (13 روز) رخ داده است. بررسی غلظت بیشینه آلایندههای جوی چون ذرات معلق با قطر کمتر از 5/2 میکرون (PM2.5)، دی اکسید گوگرد (SO2)، دی اکسید نیتروژن (NO2) و منو اکسیدکربن (CO) نشان میدهدکه در آبان 1395 غلظت آلایندههای جوی نسبت به سایر ماه‌های سال بیشتر بوده است به طوری که در یک دوره زمانی 9 روزه از 19 تا 27 آبان بیشترین مقدار شاخص کیفیت هوا را نشان داده است. در این مقاله بر روی این دوره زمانی بررسیهای آماری–ترمودینامیکی و همدیدی صورت گرفت. نتایج این پژوهش حاکی است که سکون نسبی هوا و فرونشینی در لایه‌های میانی جو به سبب حاکمیت سامانههای پر ارتفاع، کاهش دما و افزایش فشار هوا بر روی سطح زمین، رسیدن شاخص‌های ترمودینامیکی به مرز پایداری و عبور از آن، وقوع وارونگی تابشی و ماندگاری آن در چند روز متوالی بویژه در فصول سرد سال با توجه به موقعیت توپوگرافی شهر اصفهان و مراکز صنعتی، به افزایش پتانسیل انباشت مواد آلاینده و بالا رفتن شاخص کیفیت هوا کمک میکند.
