راضیه پهلوان؛ محمد مرادی؛ سحر تاج بخش؛ مجید آزادی؛ مهدی رهنما
چکیده
وجود مه باعث کاهش دید افقی به کمتر از 1000 متر میشود و خدمترسانی حمل و نقل هوایی را دچار اختلال میکند و میتواند نشست و برخاست هواپیماها را غیر ممکن سازد. رخداد مه در صنعت هوانوردی به دلیل تأخیر و لغو پروازها هزینهای بالغ بر صدها میلیون دلار به بار میآورد، بنابراین شناخت وضعیت اقلیمی مه در فرودگاهها میتواند به تشخیص و پیشبینی ...
بیشتر
وجود مه باعث کاهش دید افقی به کمتر از 1000 متر میشود و خدمترسانی حمل و نقل هوایی را دچار اختلال میکند و میتواند نشست و برخاست هواپیماها را غیر ممکن سازد. رخداد مه در صنعت هوانوردی به دلیل تأخیر و لغو پروازها هزینهای بالغ بر صدها میلیون دلار به بار میآورد، بنابراین شناخت وضعیت اقلیمی مه در فرودگاهها میتواند به تشخیص و پیشبینی بهتر آن کمک کند و مدیریت پروازها را به صورت بهینه و کمترین هزینه ممکن سازد. در این مطالعه، از دادههای متار (METAR) فرودگاه اردبیل طی سالهای 2011 تا 2020 برای تشخیص و جداسازی انواع مه از الگوریتم تردیف و راسموسن استفاده و وضعیت اقلیم مه در طول مدت مورد مطالعه تحلیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین و کمترین فراوانی مه به ترتیب از نوع تابشی و بارشی است. از نظر مدت زمان رخداد نیز مه تابشی و بارشی به ترتیب، طولانیترین و کوتاهترین انواع مه بودند. بیشترین گزارش رخداد مه در طول سالهای مورد مطالعه، ساعات 3 و 4 گرینویچ بود. توزیع ماهانه مه تابشی نشان داد که اغلب رخدادها در فصل پاییز و اوایل زمستان (سپتامبر تا دسامبر) است. در طول سالهای مورد مطالعه، تغییرات سالانه رخداد مه، روند مشخصی را در تعداد ساعات مه، به جز سه سال آخر که روند کاهشی دارند، نشان نمیدهد.
راضیه پهلوان؛ محمد مرادی؛ سحر تاجبخش؛ مجید آزادی؛ مهدی رهنما
چکیده
در این تحقیق شبیهسازی عددی دو رخداد مه فرارفتی و تابشی در فرودگاه اردبیل در ژانویه 2015 با استفاده از برونداد مدل میان مقیاس WRF و الگوریتم دید SW99 برای پیشبینی دید افقی انجام شد. برای بررسی حساسیت پیشبینی مه به طرحواره لایه مرزی سیارهای (PBL)، از 6 طرحوارهی YSU، MYJ، ACM2، MYNN2.5، MYNN3 و QNSE استفاده شد. نتایج نشان داد که شبیهسازی این دو رخداد ...
بیشتر
در این تحقیق شبیهسازی عددی دو رخداد مه فرارفتی و تابشی در فرودگاه اردبیل در ژانویه 2015 با استفاده از برونداد مدل میان مقیاس WRF و الگوریتم دید SW99 برای پیشبینی دید افقی انجام شد. برای بررسی حساسیت پیشبینی مه به طرحواره لایه مرزی سیارهای (PBL)، از 6 طرحوارهی YSU، MYJ، ACM2، MYNN2.5، MYNN3 و QNSE استفاده شد. نتایج نشان داد که شبیهسازی این دو رخداد مه به فرآیندهای لایه مرزی سیارهای حساس است. همچنین به دلیل ارتباط پیشبینی مه به کمیتهای دما، دمای نقطه شبنم، نم نسبی و سرعت باد، حساسیت شبیهسازی این متغیرها نیز به طرحوارههای PBL مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که شبیهسازی مه فرارفتی با بیشتر طرحوارههای PBL با موفقیت انجام شد و طرحوارههای YSU، ACM2 و MYNN2.5 عملکرد بهتری در شبیهسازی مه فرارفتی داشتند. طرحواره QNSE در شبیهسازی مه فرارفتی موفق نبود. در شبیهسازی مه تابشی، بیشتر طرحوارههای PBL قادر به شبیهسازی نم نسبی مورد نیاز برای تشکیل مه در زمان رخداد مه نبودند و چند ساعت قبل از شروع رخداد مه تابشی، مدل WRF با بیشتر طرحوارهها کاهش دید ناشی از رخداد مه را شبیهسازی کرد. به طور کلی طرحوارههای QNSE و MYJ نسبت به طرحوارههای دیگر عملکرد ضعیفتری در شبیهسازی دما، دمای نقطه شبنم، نم نسبی و سرعت باد داشتند.
نوشین خدام؛ سارا عطارچی؛ مهدی رهنما؛ ساویز صحت؛ سحر تاج بخش
چکیده
غلظت کلروفیل در محیطهای دریایی نشاندهنده میزان فیتوپلانکتون و در نهایت تولید زیستبومهای دریایی است. غلظت کلروفیل ثابت نیست و به کمیتهای نظیر دمای سطح دریا[1] و عمق نوری هواویزها[2] بستگی دارد؛ همچنین دارای تغییرات فصلی است و همبستگی بین این عوامل در عمقهای متفاوت، مختلف است. بررسی رابطه بلند مدت بین تغییرات دمای سطح ...
بیشتر
غلظت کلروفیل در محیطهای دریایی نشاندهنده میزان فیتوپلانکتون و در نهایت تولید زیستبومهای دریایی است. غلظت کلروفیل ثابت نیست و به کمیتهای نظیر دمای سطح دریا[1] و عمق نوری هواویزها[2] بستگی دارد؛ همچنین دارای تغییرات فصلی است و همبستگی بین این عوامل در عمقهای متفاوت، مختلف است. بررسی رابطه بلند مدت بین تغییرات دمای سطح دریا و عمق نوری هواویزها با غلظت کلروفیل در سواحل خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از محصولات روزانه MODIS در بازه زمانی 2003 تا 2020 نشان می دهد در نواحی سواحلی که دارای عمق آب کمتری است، همبستگی بیشتر است. بیشترین میزان همبستگی در نواحی جنوبی خلیج فارس که کمعمقترین منطقه در خلیج فارس و دریای عمان است، مشاهده شده است. روند تغییرات دمای سطح دریا و عمق نوری هواویز در دو منطقه خلیج فارس و دریای عمان، مشابه است و مقادیر بیشینه آن در فصل تابستان و کمینه آن در زمستان مشاهده شده است. این روند فصلی در غلظت کلروفیل معکوس است؛ بهطوریکه کمترین مقادیر در تابستان و بیشترین مقادیر در زمستان مشاهده شده است. همچنین بررسی مطالعه رخداد گردوخاک در تاریخ30 ژوئیه 2018 احتمال وجود تأخیر زمانی در همبستگی دمای سطح دریا و عمق نوری هواویز با غلطت کلروفیل را نشان داد.
مخاطرات جوی و هشدار
سحر تاجبخش؛ پروین غفاریان؛ نفیسه پگاه فر
چکیده
بارشهای سیلآسای (زمستان 2015 و بهار 2016) در کشور خسارات مالی و گاهی جانی جبرانناپذیری را به همراه داشته است. بررسی دادههای دیدبانی نشان میدهند که مقدار مجموع بارش در برخی از ایستگاههای واقع در غرب کشور در ماه آوریل 2016 بیش از 3 برابر میانگین بلندمدت آنها میباشد. افزایش دمای آب سطح دریاها میتواند نقش مهمّی در این رخداد داشته ...
بیشتر
بارشهای سیلآسای (زمستان 2015 و بهار 2016) در کشور خسارات مالی و گاهی جانی جبرانناپذیری را به همراه داشته است. بررسی دادههای دیدبانی نشان میدهند که مقدار مجموع بارش در برخی از ایستگاههای واقع در غرب کشور در ماه آوریل 2016 بیش از 3 برابر میانگین بلندمدت آنها میباشد. افزایش دمای آب سطح دریاها میتواند نقش مهمّی در این رخداد داشته باشد. از این رو، در این پژوهش ارتباط وقوع این بارشها با تغییرات دمای سطح آب دریاهایی که رطوبت لازم برای تولید بارش را در کشور ایران فراهم میسازند، به صورت موردی بررسی شده است. مطالعه موردی، رخداد سیلاب استان خوزستان در ماه آوریل 2016 میباشد. نتایج این بررسی نشان میدهد که دمای سطح آب دریاهای سرخ، مدیترانه و غرب اقیانوس هند، در برخی نقاط، تا C° 3 افزایش داشتهاند. این وضعیت با کاهش دمای هوا تا C°1 در جنوب و جنوبغرب ایران و افزایش آن تا C° 2 در شمالغرب ایران به وقوع پیوسته است. در سطح زمین نیز بیهنجاری افزایشی فشار 1 هکتوپاسکال در تراز دریا و افت ارتفاع تا 20 متر در تراز 500 هکتوپاسکال در الگوهای میانگین ماهانه از دیگر نتایج این مطالعه میباشد. به این ترتیب سطح آب دریاها گرم و هوای روی آن سرد شده است که در تقویت شرایط جوی برای وقوع همرفت بسیار مؤثر است. از سوی دیگر با توجه به همگرایی جریانات جنوبی (از جنوب به شمال) و غربی، انتقال رطوبت از دریای سرخ، دریای عمان و غرب اقیانوس هند به سمت ایران بهتر انجام میشود که میتواند تقویت بارشها را در دامنههای رشته کوه زاگرس و حاشیه غربی کشور افزایش دهد. به این ترتیب دیده میشود که بیهنجاری مثبت دمای سطح آبها که با کاهش دمای ستون هوای روی آن همراهی میشود منجر به وقوع همرفتهای شدید روی دریاها شده و قطعاً در وقوع بارانهای سیلآسا در منطقه سهم داشته است.