ابوالحسن غیبی؛ آذرمهر خواجه‌ای
دوره 37، 83-82 ، مهر 1392، ، صفحه 13-24
چکیده
آب‌شهاب‌های موجود در جو، به هر شکلی که باشند (جامد، مایع و گاز)، با تابش مایکروویو (از طریق پراکندگی، جذب و گسیل) برهمکنش می‌کنند. اندازه‌گیری‌های گمانه‌زن مایکروویو پیشرفته واحد B (AMSU-B) روی ماهواره‌های NOAA به نوع، شکل و توزیع اندازه و همچنین رفتار سقوطی آب‌شهاب‌ها در حجم تفکیک ابزار سنجش حساس و در نتیجه برای مطالعه انواع مختلف ...
بیشتر
آب‌شهاب‌های موجود در جو، به هر شکلی که باشند (جامد، مایع و گاز)، با تابش مایکروویو (از طریق پراکندگی، جذب و گسیل) برهمکنش می‌کنند. اندازه‌گیری‌های گمانه‌زن مایکروویو پیشرفته واحد B (AMSU-B) روی ماهواره‌های NOAA به نوع، شکل و توزیع اندازه و همچنین رفتار سقوطی آب‌شهاب‌ها در حجم تفکیک ابزار سنجش حساس و در نتیجه برای مطالعه انواع مختلف آب‌شهاب‌های جوی مفید می‌باشند. از جمله کاربرد اطلاعات خرد فیزیکی و طبقه‌بندی آب‌شهاب‌های جوی می‌توان به مقداردهی اولیه مدل‌های ابر و مدل‌های عددی پیش‌بینی آب‌و هوا، مطالعه در خصوص شکل‌گیری و چرخه زندگی بارش و همچنین انتخاب الگوریتم مناسب برای برآورد بارش اشاره کرد. با توجه به این مهم، در این مقاله با استفاده از دمای تابشی اندازه‌گیری شده توسط گمانه‌زن AMSU-B و روش شبکه‌های عصبی مصنوعی بطور همزمان هشت نوع آب‌شهاب مختلف، 1- توفان تندری(TS) 2- باران سنگین(HR) 3- باران سبک(LR) 4- باران متوسط(MR) 5- بارش برف(SF) 6- پوشش برف(SC) 7- آسمان ابری(CLS) 8- آسمان صاف(CS) به هشت کلاس مجزا طبقه‌بندی شده‌اند. از حدود 200 گذر ماهواره طی دوره‌ی مورد مطالعه، بین سال‌های 2000 تا 2010، برای هر نوع آب‌شهاب 200 نمونه و در مجموع 1600 نمونه که تقریبا با گزارش‌های سازمان هواشناسی همزمان بوده‌اند جمع‌آوری شده است. نتایج نشان می‌دهد که انواع کلاس‌های بارش باران، نرمه بارش، بارش متوسط و بارش شدید، با دقتی بین 54 تا 62 درصد، نسبت به سایر کلاس‌های آب‌شهاب‌ها، با دقت کمتری، و انواع دیگر آب‌شهاب‌ها تقریباً با دقتی بیش از 80 درصد بطور صحیح طبقه‌بندی شده‌اند. با قراردادن تمام کلاس‌های بارش باران در یک کلاس واحد (بارش باران RF) روی همرفته دقت طبقه‌بندی شبکه‌ی عصبی به حدود 85% ( 340 الگو از 400 الگو بطور صحیح طبقه‌بندی شده‌اند) ارتقاء می‌یابد.
هادی ابراهیمی؛ ابوالحسن غیبی؛ حسین ملکوتی
دوره 36، 79-78 ، مهر 1391، ، صفحه 3-10
چکیده
برآورد پارامترهای برف، به خصوص سطوح پوشیده از برف یکی از فاکتورهای کلیدی و مهم در میزان بودجه تابشی زمین، مطالعات منابع آب و تغییر اقلیم محسوب می‌شود. در مناطق وسیعی از نیمه شمالی و شمال غربی کشور، بارش شدید برف به طور معمول منجر به خطراتی نظیر جاری شدن سیلاب، در اثر ذوب سریع برف، و همچنین تغییر در میزان پوشش برف منجر به تخریب محصولات ...
بیشتر
برآورد پارامترهای برف، به خصوص سطوح پوشیده از برف یکی از فاکتورهای کلیدی و مهم در میزان بودجه تابشی زمین، مطالعات منابع آب و تغییر اقلیم محسوب می‌شود. در مناطق وسیعی از نیمه شمالی و شمال غربی کشور، بارش شدید برف به طور معمول منجر به خطراتی نظیر جاری شدن سیلاب، در اثر ذوب سریع برف، و همچنین تغییر در میزان پوشش برف منجر به تخریب محصولات کشاورزی در اثر نوسان دمای خاک و نوسانات سپیدایی می‌شود. در نتیجه، آشکارسازی ناحیه پوشیده از برف یک ابزار مهم برای شناخت این اثرات و جلوگیری از خطرات احتمالی آن‌ها و مطالعه تغییر اقلیم در آن مناطق به شمار می‌رود. به طور معمول از دو ناحیه طیف الکترومغناطیسی، (الف) مرئی و فروسرخ نزدیک و (ب) فروسرخ دور و ریزموج، برای تولید نقشه‌های برف در سامانه‌های سنجش از دور استفاده می‌شود. امروزه داده‌های سنجش از دور، اطلاعات مکانی و زمانی کاملی از پوشش برف برای مناطق وسیعی از جهان را فراهم می‌کنند. این مقاله به بررسی نتایج حاصل از آشکارسازی پوشش برف در کشور با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای سنجنده مدیس می‌پردازد. برای این منظور، محصول روزانه پوشش برف مدیس (MOD10_L2) در یک دوره دهساله (2001 تا 2010) برای نمایش نواحی پوشیده از برف بکار رفته است. نتایج روند دهساله پوشش برف نشان می‌دهد که در تمامی مناطق کوهستانی و برف‌خیز کشور طی ده سال گذشته کاهش چشمگیری در بارش برف روی داده است.
